در زمانهای گذشته تنظیم یک قرارداد اغلب اوقات به صورت شفاهی انجام می شد که این امر مشکلات زیادی را برای طرفین قرارداد در مراحل بعدی ایجاد می کرد. اما امروزه انعقاد قرارداد به صورت کتبی و رسمی، امری پذیرفته شده در بین مردم محسوب می شود؛ بنابراین اغلب افراد توافقات خود را به صورت کتبی درج کرده و آن را به امضای شهود می رساند.

اما باید بدانید قرارداد نویسی یک مهارت است. به این معنا که اگر بخواهید یک قرارداد کامل و صحیح تنظیم کنید، می‌بایست از نکات مهم و فنی قراردادنویسی مطلع بوده و آگاهی داشته باشید.

از این رو، در این مقاله قصد داریم برای شما از نحوه تنظیم قرارداد سخن گفته و نکاتی که در تنظیم یک قرارداد اصولی به شما کمک می‌کند را بیان کنیم. با ما تا انتهای این مقاله همراه بمانید.

قرارداد چیست؟

در رابطه با تعریف قرارداد باید بگوییم که قانون گذار از این واژه در مواد متعددی از قانون مدنی در رابطه با عقود معین و نامعین زیادی به کثرت استفاده نموده است، ولی تعریفی از این واژه در قانون نشده است. اگر بخواهیم در قالب یک تعریف کلی این واژه را وصف کنیم باید بگوییم که قرارداد چیزی است که طرفین قانوناً به مفاد و مندرجات آن ملزم و متعهداند. به گونه ای که در برگیرنده کلیه عقود اعم از معین و نامعین بوده است و تا جایی که مخالفت با قانون و نظم عمومی مغایرت نداشته باشد، اذن ایجاد آن به موجب ماده 10 قانون مدنی به طرفین عقد داده می شود.

 قرارداد مذکور در قالب هر گونه از عقود چه معین و چه خصوصی بوده باشد، به منظور ایجاد یک تعهد حقوقی برای طرفین عقد ایجاد شده است و طرفین را ملزم به آن نموده تا در مقابل یکدیگر حدود شرح وظایف خویش را بدانند و به آن متعهد شوند.

ارکان قرارداد شامل چه مواردی است؟

هر قراردادی متشکل از چند بند مهم و اساسی است که از آنها به عنوان ستون قرارداد نام برده می شود. ارکان مهم قرارداد عبارت اند از:

عنوان قرارداد :

این بند که یکی از مهم ترین و اساسی ترین قسمت های یک قرارداد است، به این امر اشاره داشته است که قصد و تراضی طرفین بر انعقاد چه قراردادی بوده است.

مشخصات طرفین قرارداد:

در رابطه با هر قراردادی که بناست بین متعاملین منعقد شود، باید مشخصات سجلی از شخص یا وکیل او حتماً در متن قرارداد ذکر شود، بیانگر آن باشد که قرارداد فی مابین چه کسانی بسته شده است.

موضوع قرارداد :

در این بند قرارداد باید درج شود که موضوع توافق پیرامون چیست و قصد طرفین از تنظیم نمودن این قرارداد چه بوده است.

مدت قرارداد:

این بند از توافقنامه بیشتر در رابطه با قراردادهای کار و پیمانکاری و اینگونه موارد کاربرد دارد. مدت در قرارداد، تعیین کننده بازه زمانی است که طرفین را به انجام مورد توافق، ملزم می‌کند.

مبلغ قرارداد:

در این بند از مفاد قرارداد بهتر است این موضوع درج شود که مبلغ توافقی که باید از سوی کارفرما به شخص مجری قرارداد پرداخت شود، چه مقدار است و نحوه پرداخت به چه ترتیبی خواهد بود.

تعهدات طرفین قرارداد (طرف اول و طرف دوم قرارداد)

در این دو بند از مفاد قرارداد که می توان آن را مهمترین ماده هر قراردادی دانست، وظایف و الزامات طرفین به صورت دقیق و روشن تصریح می‌شود تا در آینده در مورد حیطه وظایف و اختیارات ایشان، اختلاف و چالشی ایجاد نشود.

 وضعیت قرارداد در صورت وقوع قوه قهریه و یا ( فورس ماژور)

 کارفرما و مجری قرار حق آن را نداشته که از تعهدات خویش خلف وعده بنمایند، مگر آنکه قوه قهریه و یا وقوع حادثه ای که خارج از اراده طرفین بوده به عنوان مانعی که دفع آن غیر ممکن بوده آنها را از انجام کار خویش باز دارد.

 همچنین درج شود که در صورت بروز فورس ماژور {قوه قهریه}طرفین حق آن را داشته اند که به قرارداد پایان بدهند و آن را به صورت یکجانبه فسخ بکنند. یا این حق را نداشته و باید از متوقف شدن حادثه قهری و برگشت شرایط به حالت عادی به تعهدات خویش ادامه بدهند.

مرجع حل اختلاف قرارداد :

در این بند از قرارداد به این موضوع پرداخته می‌شود که اگر طرفین در حین انجام تعهد خویش با یکدیگر اختلاف پیدا نمودند، چه مرجعی مرجع حل اختلاف بین متعاملین بوده باشد.

نسخ قرارداد :

این بند از قرارداد که به عنوان آخرین ماده به شمار می‌رود، اشاره به آن داشته که قرارداد تنظیم شده حاوی چند نسخه است. بهتر است بدانید، ضرورت درج این ماده به این جهت است که در آینده اختلافی میان طرفین در تعداد نسخ قرارداد پیش نیاید.

سخن پایانی:

در این مقاله تلاش کردیم شما را با نحوه قرارداد نویسی آشنا کنیم. در نهایت باید گفت که تنظیم متن قرارداد، امری حساس و تخصصی بوده و نیازمند داشتن مهارت و دانش بالا در این زمینه است؛ زیرا که کوچکترین بی توجهی در هنگام نوشتن و انعقاد قرارداد، میتواند منجر به ورود آسیب و خسارات فراوان به طرفین توافق باشد.

از این رو به شما توصیه می‌کنیم برای جلوگیری از وقوع اختلافات احتمالی در آینده با طرف مقابلتان، از فرم قراردادی استفاده نمایید که به وسیله وکلای پایه یک متخصص امور قراردادها تنظیم شده باشد.

منبع: ایلنا