شغل داربست نه تنها در ایران بله در اکثر کشورهای دیگر نیز جز مشاغل سخت محسوب می شود. اما سوالی که وجود دارد این است که چرا در ایران این کار اصلاً شغل به حساب نمی آید ؟!

در ایران این شغل چالش های بسیاری وجود دارد اول اینکه هیچ ایمنی در این شغل وجود ندارد و کارگر باید با جان خود بازی کند و برای هر باری که پروژه ای اجرا می شود واقعاً مشخص نیست چه اتفاقی خواهد افتاد و این مسئله به این برمی گردد که قانونی در این شغل وجود ندارد و دستمزد هر کارگر بسته به قراردادی است که شرکت داربستی با کارفرما می بندد و معمولا هم کم است ! این سبب می شود تا کارگران این حرفه واقعا آنطور که می خواهند کار نکنند و از طرفی دیگر برخی دیگر نیز به دلیل نبود کار مجبور هستند تن به این کار دهند .

در خصوص آموزش نیز باید گفت که کسانی واقعا در این حوزه کار می کنند نمی دانند به کجا برای آموزش باید مراجعه کنند و مدرک بگیرند و خیلی ها معتقد هستند که استادکار داربست خوب در حال حاضر وجود ندارد و خیلی از شرکت ها در پروژه های بزرگ همچون ایران مال با مشکلات زیادی مواجه شده اند . این مشکل نه فقط به آموزش های لازم برمی گردد بلکه مشکلات ریشه ای دارد اینکه دستمزد در این شغل بسیار پایین است و حتی کسانی که علاقه به این شغل دارند نیز ریسک نمی کنند .

نکته ای دیگر که باید به آن اشاره کرد این است که اینگونه شغل ها معمولا فصلی می باشد و شش ماه دوم سال معمولا پروژه های کمتری وجود دارد یا اینکه اصلا وجود ندارد برای همین پیدا کردن کار در شش ماه دوم بسیار سخت است.مشکلات این شغل از بیمه گرفته تا آموزش ، دستمزد ، خطرات و خیلی چیزهای دیگر تمامی ندارد و نمی توان گفت که چه زمانی حل خواهد شد.