1.
نصب و برداشت داربست


از 15 تا 20 درصد گزند های ناشی از داربست شامل نصب و استحصال داربست است. معمول ترین مسئله نقص فراهم نمودن سکوی کاری مناسب برای کارگر در هنگام نصب و برپایی داربست است. مسئله بعدی دربرگیرنده اجزای داربست نظیر اتصالات می باشد. این نقص موجب عدم ثبات داربست یا بی ثباتی داربست می شود، شاید این نقص مایه واژگونی  یا فروریختن داربست نشود ولی منجر به آن می شود که داربست نوسان و جنبش کند. این اغلب زمانی رخ می دهد که فقط یک یا دو تخته روی سکوی شغل باشد یا اینکه میله های حفاظتی وجود نداشته باشند و در طی نصب و برداشت داربست این مسئله عادی است.

2.
بالا رفتن و ذیل آمدن از داربست


تقریباٌ 15 درصد آسیب های ناشی از داربست زمانی رخ می دهد که کارگران در حال بالا رفتن و ذیل آمدن از داربست هستند. بالا رفتن و زیر آمدن از چهارچوبه داربست یک فرمایش شایع است اما واکنش ناخوشایند آن آسیب های فراوان و مرگ و میر است. بالا رفتن و پایین آمدن از تیرک های کنترل داربست علل بعدی حوادث می باشد. برای غلبه بر این مسئله باید نردبان های مناسبی فراهم کرد.

3.      
لغزیدن یا شکستن تخته های سکوی کار


بیشتر آسیب ها دربرگیرنده مسائلی با تخته ها هستند.  اگر تخته های داربست خوب با طناب یا تسمه بسته نشود یا ناایمن باشند بسهولت لیز می خورند و سبب گزند های جدی می شوند. همچنین اگر تخته های داربست در شرایط نامناسب حفاظت شوند یا اضافه بار بیش از گنجایش شان روی آنها پیمان گیرد، شکسته شوند. بنابرین به کارگیری درجه ای درست الوار و بازبینی تخته ها پیش از نصب خیلی مهم است. مسئله شایع سایر آیزان بودن بیش از اندازه یا ناچیز اندازه داربست روی تکیه گاه هایش می باشد.. آویزان بودن بیش از کران تخته موقعی که کارگر روی دسته آویزان ایستاده است، سبب می شود که تخته به سمت بالا بیاید و واژگون شود. اما آویزان بودن بیش از ناچیز منجر به انحراف و راز خوردن تخته روی تکیه گاه می شود.

4.
بارگذاری نامناسب یا بیش از مرز بارگذاری


بارگذاری بیش از حد سبب خمش بیش از اندازه تخته ها می شود و می تواند منجر به خراب شدن و شکسته شدن تخته ها شود. بارگذاری بش از حد بیشتر اغلب در کارهای سنگ کاری و بنایی رخ می دهد که  وزن مواد می تواند از 1500 کیلوگرم روی تخته ها تجاوز کند. اگر مواد روی سکوی داربست بطور آویزان خلاص شود می تواند سبب عدم توازن و تعادل روی داربست شود که در پایان منجر به واژگون شدن داربست می شود.

5.
عدم تنظیم کامل سکوها


این موقعیت نه تنها در مرحله نصب و برداشت داربست منجر به آفت می شود بلکه هنگام استفاده داربست نیز گزند و حادثه ایجاد می کند. بر اساس قوانین تمام سکوها بایستی دست کم 45 سانتی متر یا 18 اینچ پهنا داشته باشند.

6.
سکوهایی بدون میله های حفاظ


سکوهایی بدون میله حفاظ دشوار جدی ایمنی در طرح های ساخت است. میله های حفاظ نه فقط برای سکوهای بلند اقدام پیشگیرانه حفاظت از سقوط هستند بلکه برای سکوهای مختصر ارتفاع هم مهم هستند. بیش از یک سوم سقوط برآمده از داربست ها بر روی سکوهایی با بلندی کمتر از 3 متر می باشد. بنابراین، میله های حفاظ در طی کاربرد معمولی برای تمامی سکوهای کاری بیش از 5/1 متر ارتفاع توصیه می شود. میله های حفاظ برای همگی سکوهای کاری باید در برگیرنده میله بالایی، میله میان و پاخور باشد.

7.
نقص نصب تمام اجزاء مورد نیاز


نقص به کارگیری تمام قطعات و اجزاء درست داربست سخت جدی ایمنی است. در داربست بندی تمام موارد باید درست و کامل نصب شوند همانند صفحات پایه داربست، مهاربندها یا پشت بندها یا بست ها، وسایل ایمن کننده مناسب. باید تضمین نماید که داربست ایمن است.