ايمنی داربست بندی

  تعريف داربست :

 داربست ساختاري است موقتي شامل يک يا چند جايگاه کار، اجزاء نگهدارنده، اتصالات تکيه گاه ها که در حين اجراي هر گونه عمليات ساختماني به منظور دسترسي به بنا، حفظ و نگهداري کارگر يا مصالح در ارتفاع مورد استفاده قرار مي گيرد.

            وظايف افراد مسئول:

1.      تعيين دسترسي هاي عملي ايمن براي نصب و برداشت و استفاده از داربست

2.      بازرسي داربست ها، قطعات و اجزاي آن قبل از شروع به کار و بعد از هر حادثه اي که مي تواند روي درستي قطعات داربست تاثير بگذارد.نظارت و هدايت روي نصب داربست، برداشتن آن و تغيير محل کار

3.      تعيين اقدامات عملي براي حفاظت از سقوط افراد در هنگام نصب و برداشت داربست

4.      تعيين اينکه آيا کار بر روي داربست در روزهاي طوفاني و بادخيز ايمن است.

5.      تعيين اينکه آيا قطعات و اجزاي داربست که از مواد مختلف ساخته شده اند، مي توانند با همديگر مورد استفاده قرار بگيرند.

6.      شناسايي علل قطعات معيوب داربست و اصلاح مخاطرات آن

7.      بازرسي طناب هاي مورد استفاده در داربست هاي معلق و شناسايي نواقصات آن

8.      بازرسي طناب ها و ريسمان هاي مصنوعي مورد استفاده براي گارد ريل هاي مياني يا بالاي داربست.

9.      انتخاب، هدايت و آموزش افرادي که داربست را نصب مي کنند و بر مي دارند و محل ان را تغيير مي دهند.

10. آموزش کارگران در زمينه نصب، برداشتن داربست، حرکت دادن، کار کردن، تعمير کردن نگهداري يا بازرسي داربست ها براي شناسايي مخاطرات کاري مربوطه.

         مخاطرات داربست :

1.     سقوط از ارتفاع، ناشي از سرخوردن، دسترسي ناايمن، فقدان تجهيزات حفاظت از سقوط

2.     صدمه بواسطه سقوط ابزار، تجهيزات، و مواد زائد

3.     برق گرفتگي ناشي از برخورد و تماس با خطوط انتقال نيرو و برق

4.     صدمه ديدن و خراب شدن داربست بواسطه عدم تعادل يا بارگذاري بيش از حد

5.     تخته گذاري ناايمن و بد

 

مسائل مهم در داربست عبارتند از:

1. نصب و برداشت داربست

از 15 تا 20 درصد آسيب هاي ناشي از داربست شامل نصب و برداشت داربست است. معمول ترين مسئله نقص فراهم نمودن سکوي کاري مناسب براي کارگر در موقع نصب و برپايي داربست است. مسئله بعدي شامل اجزاي داربست نظير اتصالات مي باشد. اين نقص موجب عدم ثبات داربست يا بي ثباتي داربست مي شود، شايد اين نقص موجب واژگوني  يا فروريختن داربست نشود اما منجر به آن مي شود که داربست نوسان و حرکت کند. اين بيشتر زماني رخ مي دهد که فقط يک يا دو تخته روي سکوي کار باشد يا اينکه ميله هاي حفاظتي وجود نداشته باشند و در طي نصب و برداشت داربست اين مسئله عادي است.

2.      بالا رفتن و پايين آمدن از داربست

تقريباٌ 15 درصد آسيب هاي ناشي از داربست زماني رخ مي دهد که کارگران در حال بالا رفتن و پايين آمدن از داربست هستند.

 بالا رفتن و پايين آمدن از چهارچوبه داربست يک امر شايع است اما پيامد ناخوشايند آن آسيب هاي فراوان و مرگ و مير است. بالا رفتن و پايين آمدن از تيرک هاي مهار داربست علل بعدي حوادثمي باشد. براي غلبه بر اين مسئله بايد نردبان هاي مناسبي فراهم کرد.

3.      لغزيدن يا شکستن تخته هاي سکوي کار:

بيشتر آسيب ها شامل مسائلي با تخته ها هستند.  اگر تخته هاي داربست خوب با طناب يا تسمه بسته نشود يا ناايمن باشند به آساني ليز مي خورند و سبب آسيب هاي جدي مي شوند. همچنين اگر تخته هاي داربست درشرايط نامناسب نگهداري شوند يا اضافه بار بيش از ظرفيت شان روي آنها قرار گيرد، شکسته شوند. بنابرين استفاده از درجه اي درست الوار و بازرسي تخته ها قبل از نصب خيلي مهم است. مسئله شايع ديگر آيزان بودن بيش از اندازه يا کم اندازه داربست روي تکيه گاه هايش      مي باشد.. آويزان بودن بيش از حد تخته موقعي که کارگر روي بخش آويزان ايستاده است، سبب مي شود که تخته به سمت بالا بيايد و واژگون شود. ولي آويزان بودن بيش از کم منجر به لغزش و سر خوردن تخته روي تکيه گاه مي شود.

 

 

 4. بارگذاري نامناسب يا بيش از حد بارگذاري

 بارگذاري بيش از حد سبب خمش بيش از اندازه تخته ها مي شود و مي تواند منجر به خراب شدن و شکسته شدن تخته ها شود. بارگذاري بش از حد بيشتر اغلب در کارهاي سنگ کاري و بنايي رخ مي دهد که  وزن مواد مي تواند از 1500 کيلوگرم روي تخته ها تجاوز کند. اگر مواد روي سکوي داربست بطور آويزان شود مي تواند سبب عدم توازن و تعادل روي داربست شود که در نهايت منجر به واژگون شدن داربست مي شود

5. عدم تنظيم کامل سکوها

  اين موقعيت نه تنها در مرحله نصب و برداشت داربست منجر به آسيب مي شود بلکه موقع استفاده داربست نيزآسيب وحادثه ايجاد مي کند. طبق قوانين تمام سکوها بايستي حداقل 45 سانتي متر يا 18 اينچ پهنا داشته باشند.

6.      سکوهايي بدون ميله هاي حفاظ

سکوهايي بدون ميله حفاظ مشکل جدي ايمني در طرح هاي ساخت است. ميله هاي حفاظ نه تنها براي سکوها بلند اقدام پيشگيرانه حفاظت از سقوط هستند بلکه براي سکوهاي کم ارتفاع هم مهم هستند. بيش از يک سوم سقوط ناشي از داربست ها بر روي سکوهايي با ارتفاع کمتر از 3 متر مي باشد. بنابراين، ميله هاي حفاظ در طي استفاده معمولي براي تمامي سکوهاي کاري بيش از 5/1 متر ارتفاع توصيه مي شود. ميله هاي حفاظ براي تمام سکوهاي کاري بايد متشکل از ميله بالايي، ميله مياني و پاخور باشد.

7.      نقص نصب تمام اجزاء مورد نياز:

نقص استفاده از تمام قطعات و اجزاء درست داربست مشکل جدي ايمني است. در داربست بندي تمام موارد بايد درست و کامل نصب شوند نظير صفحات پايه داربست، مهاربندها يا پشت بندها يا بست ها، وسايل ايمن کننده مناسب. بايد تضمين نمايد که داربست ايمن است.

8. تماس الکتريکي با سيم هاي بالاي سر

اغلب اوقات داربست ها با خطوط الکتريکي بالاي سر تماس ايجاد مي کنند ولي اگر چنين چيزي اتفاق بيافتدتقريباٌ نتيجه هميشه مرگ و مير است. نقص در نگهداشتن فواصل ايمن از خطوط انتقال برق بالاي سر در هنگام حرکت کردن روي داربست مشکل جدي است. قبل از تلاش براي حرکت روي نواحي باز خارجي داربست براي تضمين اينکه سيم هاي بالاي سر در نزديکي نيست بايد به خوبي بررسي و وارسي شوند. در برخي موقيعت ها براي تضمين اينکه فواصل ايمن مورد نياز از خطوط برق وجود دارد، برداشتن جزئي داربست ضروري است

بلند کردن اجزاء داربست توسط ليف تراک يا وسايل مکانيکي ديگر مستلزم برنامه ريزي دقيق است و بايد از مجاورت و نززديکي با خطوط انتقال نيرو اجتناب شود. کارگران حمل کننده مواد يا تجهيزات روي سکوي داربست بايد مراقب تماس الکتريکي باشند.

9حرکت دادن داربست با کارگر روي سکوي کار:

حرکت دادن داربست به همراه کارگر روي سکوي کار مي تواند خطرناک باشد. هرجا که براي پايين آمدن کارگران مشکل است و داربست بيش از 3 متر ارتفاع دارد، هر کارگر بايد با يراق و طناب کوتاه در کل بدن بسته شود. طناب نجات بايد به نقطه مناسب متصل شود.

 

 

ملاحظات انتخاب داربست :

استفاده ايمن و مناسب از داربست وابسته به انتخاب سيستم درست براي کار مورد نظر است. اگر مشخصات اساسي داربست براي کار نامناسب باشد يا تمامي قطعات يا اجزاي ضروري در دسترس نباشد، مي تواند منجربه حوادث شود. انتخاب درست داربست و اجزاي مرتبط با آن مستلزم دانش اساسي درباره شرايط محل و کار مورد نظر است. اين ملاحظات شامل:

•     وزن کارگر، ابزارآلات، مواد، و تجهيزات حمل شده روي داربست
•     شرايط کار براي مثال، داخل، خارج، کف هاي سيماني، نوع و شرايط ديوار، دسترسي به تجهيزات، تغييرات ارتفاع.
•     ارتفاع يا ارتفاع هائيکه در آن داربست نصب مي شود.
•     نوع کاري که قرار است روي داربست انجام گيرد نظير کارهاي بنايي، سندبلاستينگ، نقاشي، فلزکاري، تاسيسات مکانيکي نصب سقف کاذب يا معلق
•     مدت کار
•     تجربه ناظر و کارکنان يا انواع داربست هاي موجود
•     شرايط آب و هوايي پيش بيني شده
•     نردبان يا وسايل دسترسي به سکوي کار
•     موانع
•     ساختار ساختمان يا سازه در حال انجام کار
•     مشکلات نصب و برداشت نظير حفاظت از سقوط فرد داربست بند يا نصاب
•     استفاده تجهيزات مکانيکي براي کمک به نصب داربست
•     شرايط پياده روي زير محوطه داربست

انواع داربست ها

•  داربست هاي معلق                         Suspended Scaffolds
•   داربست هاي حمايت شده                 Supported Scaffolds
•   داربست هاي مخصوص يا ديگر         Specialty and Other Scaffolds

 

داربست هاي معلق Suspended scaffold

•  قبل از نصب ،از محل کار بازديد کنيد و بر اساس ميزان بار وارده تجهيزات و وسايل لازم را براي کار آماده نماييد
•     حتما از افراد ماهر و با صلاحيت براي اين کار استفاده نماييد .
•     از محکم بودن محل اتصال کابلها به ويژه محل اتصال کابل به داربست مطمئن شويد .
•     کابل بکار رفته در اين داربستها حداقل بايد 6 برابر وزن داربست مقاومت داشته باشد.
•      تمهيدات لازم براي جلوگيري از پيچ و تاب خوردن داربست در نظر گرفته شود .
•      از تجمع بار و وسايل بي مورد روي داربست خودداري کنيد .
•     استفاده از سيستم PFAS( Personal Fall Arrest System)  براي جلوگيري از خطر سقوط افراد الزاميست .
•     مطمئن شويد که تمامي تجهيزات برقي ،کابلهاي برق والکتروموتور ها سالم بوده و به سيم ارت مجهز باشند.
•     از قرار دادن مواد آتش گير و قابل اشتعال مانند بنزين روي داربست معلق خودداري کنيد .
•     براي افزايش دامنه دسترسي در هنگام کار روي بشکه ،چهار پايه ،جعبه و...نايستيد .
•     وزنه هاي تعادلي داربست معلق بايستي بيشتر از ماکزيمم وزن داربست باشد .
•     کابلها وسيم هاي مهاري داربست معلق را به جاي محکمي مانند ستون اصلي ساختمان ببنيديد واز بستن به دور دودکش و... جدا خودداري کنيد .
•     ترمز ايمني داربست معلق راهميشه قبل کار بازديد کنيد.
•     سيستم PFAS بايد به طناب نجات LIFE LINE بسته شود نه به داربست معلق.

حرکت دادن داربست Moving scaffold :

•    هنگام جابجايي داربستهاي متحرک افراد نبايد روي داربست باشند .
•   از صحت ودرستي چرخ ها وترمز داربست مطمئن شويد .
•    سطحي که داربست روي آن جابجا ميشود صاف،محکم وعاري از برآمدگي وفرو رفتگي باشد
•    جکهاي تعادلي OUT RIGGERS چرخ دار  در طرفين داربست تعبيه شده باشد .
•  از قسمت پايين داربست هل دهيد

فونداسيون داربست :

•    زمين زير داربست بايد مقاومت کافي داشته باشد وخاک آن نيز COMPACT شده باشد
•     از BASE&SOLE PLATE براي زير استاندارد ها استفاده شود.
•     موقعي که از sole plate براي زير داربست استفاده ميشود منطقه زير هر کدام از استانداردها بايد حدقل 1000 سانتيمتر مربع با حداقل قطر 220 ميليمتر باشد واگرا ز الوار به منظور sole plate استفاده ميشود نبايد قطر آن از 35 ميليمتر کمتر باشد .
•     در زمينهاي نرم منطقه sole plate نبايد از 1700 سانتي متر کمتر بوده وبراي sole plate هاي خاص اين منطقه به 3400 سانتي متر مربع ميرسد

ظرفيت عملي داربست :

•   داربست ها و اجزاي آن بايد قادر باشند که وزن خودشان را و حداقل چهار برار حداکثر  بار اعمال شده را بدون عيب و نقص تحمل کنند. ( بار اعمال شده شامل وزن کارگر، وزن تجهيزات و مصالح است).
•     هر يک از طناب هاي معلق بايد قادر به حمايت 6 برابر ظرفيت عملي داربست بدون نقص و عيب باشد.
•     الوارهاي حامل بايد حداقل تحمل 1500 پوند نيرو بر اينچ مربع را داشته باشند.
•     اتصالات و وزن هاي تعادل مورد استفاده برا ي توازن و بالانس داربست هاي معلق قابل تنظيم بايد تحمل چهار برابر ظرفيت داربست را داشته باشد.

سکوهاي داربست Scaffold Platform :

•    هر يک از سکوهاي سطوح کار بايد بطور کامل تحته گذاري و پوشيده شود.
•     هر يک از بخش هاي سطح کار يا سگو نظير تخته بايد طوري نصب شود که فضاي تخته هاي مجاور وکنار هم  از يک اينچ يا 54/2 سانتي متر بيشتر نباشد.
•     حداقل پهناي سطوح کار يا جايگاه کارنبايد از 12 اينچ يا 30 سانتي متر بيشتر باشد.
•    لبه جلوي تمام سکوها يا جايگاه هاي کار نبايد از 14 اينچ يا 36 سانتي متر از جلوي جبهه کار بيشتر باشد.
•    انتهاي جايگاه کار بايد از روي دستک به اندازه 6 اينچ يا 15سانتي متر گذشته باشد.
•   سکوهاي چوبي نبايد با مواد رنگي يا جلا دهنده پوشش داده شوند زيرا ممکن است نواقصات و ترک خوردگي هاي چوب ديده نشود. لبه هاي الوار چوبي م يتواند براي شناسايي و نشانه گذاري علامت گذاري شود.
•    فضاي خالي بالاي سر بايد در نظر گرفته شود. حداقل فاصله بين دو سکو 180 سانتي متر باشد.
•    جايگاه داربست بايد حداقل يک متر پايين تر از منتهي اليه تيرهاي عمودي باشد.
•     در هيچ مواردي ضخامت الوار از 5 سانتي متر کمتر نباش و ضخامت هاي مساوي داشته باشند.
•     عرض آنها مساوي .و حداقل 25 سانتي متر باشد.
•     الوارها نبايد روي هم قرار بگيرند چون خطر برخورد پاي کارگران به لبه الوار و افتادن آنها وجود دارد و همچنين جابجايي چرخ هاي دستي با مشکل مواجهه مي شود.
•     الوارها يايد حداقل روي سه تکيه گاه يا دستک عبورکرده باشد.

ملاحظات تخته گذاري سکوي کار در داربست Platform Planking :

•   براي سکوهاي کار بايد از الوارهاي مخصوص که براي اين کار درجه بندي شده اند استفاده شود. کيفيت الوار با موارد زير اندازه گيري مي شود:
• ·  تعداد حلقه ها در هر اينچ ( 6 يا تعداد بيشتر حلقه)
• ·  تعداد نواقصات و عيب ها نظير گره ها، برامدگي ها و فرو رفتگي ها
•   تخته اي که شکاف هاي عميق در دو طرف تخته ياالوار دارند بايد از رده خارج شوند
•   تخته هايي که درزها و شکاف هاي ريز در يک سطح چوب دارند بايد به دقت بازبيني وبررسي شود چون در طول زمان مي تواند عميق تر و طولاني تر شود و تبديل به شکاف هاي دوطرفه شود.
•    تخته ها بايداز نظر شکاف هاي ايجاد شده در انتهاي الوار بررسي شود تا عميق تر و طويل تر نشوند.
• تخته هايي که روي آنها رنگ و مواد روغني نشسته است بايد از رده خارج شوند يا آلودگي زدايي شوند.

مشخصات چوب ها  :

•    گره هاي روي چوب در مجموع نبايد بيشتر از 150 ميليمتر باشند
•     پهناي گره ها در يک طرف نبايد از 75 ميليمتر تجاوز نمايد
•     فاصله بين گروهي از گر ه ها،150 ميليمتر مي باشد
•     تخته چوب هاي استاندارد داراي5/22 ميليمتر پهنا و38 ميليمتر ضخامت هستند
•     گره هاي لبه داربست نبايد از 50 ميليمتر تجاوز نمايند
•     تخته هايي که شکستگي وشکاف دارند نبايد مورد استفاده قرار گيرند
•     بريدگي ،سوختگي،آلودگي به روغن وگازوييل وميخ نبايد در تخته باشد
•     تخته ها نبايد رنگ شوند
•     تخته ها بايد به صورت مربع مستطيل بريده شوند وسر آنها با تسمه فلزي بسته شده باشد

طول مجاز الوار Allowable Spans  :

•     طول مجاز الوار آن فاصله اي است که بين تکيه گاه ها قرار مي گيرد.
•    هر چه طول الوار زياد تر مي شود ميزان خمش يا خميدگي بيشتر خواهد شد و به همان نسبت ميزان تحمل يا ظرفيت تخته کاهش خواهد يافت.الوارها يايد حداقل روي سه تکيه گاه يا دستک عبورکرده باشد

خمش يا خميدگي مجاز الوار Allowable Deflection

•   ميزان خميدگي يا خمش مجاز براي الوار يک شصتم 60/1 طول الوار مي باشد.
•    کارگر بايد از ميزان خمش اگاه باشد چون مي تواند تشخيص دهد که چه زماني سکو کار بيش ز اندازه بارگذاري شده است.

 

 

 

اجزاي داربست SCAFFOLD COMPONENTSحداقل اجزاي مورد نياز داربست عبارتند از:

•     تخته هايي که شکستگي وشکاف دارند نبايد مورد استفاده قرار گيرند
•     بريدگي ،سوختگي،آلودگي به روغن وگازوييل وميخ نبايد در تخته باشد
•     تخته ها نبايد رنگ شوند
•     تخته ها بايد به صورت مربع مستطيل بريده شوند و سر آنها با تسمه فلزي بسته شده باشد

مقررات ایمنی در کار با داربست ها :

1)     قبل از نصب ،از محل کار بازدید کنید وبر اساس میزان بار وارده تجهیزات ووسایل لازم را برای کار آماده نمایید.

2)     حتما از افراد ماهر وبا صلاحیت برای کار داربست استفاده نمایید .

3)  در داربستهای معلق از محکم بودن محل اتصال کابلها به ویژه محل اتصال کابل به داربست مطمئن شوید.کابل بکار رفته در این داربستها حداقل باید 6 برابر وزن داربست مقاومت داشته باشد و تمهیدات لازم برای جلوگیری از پیچ وتاب خوردن داربست در نظر گرفته شود .

4)     از تجمع بار ووسایل بی مورد روی داربست خودداری کنید .

5)     مطمئن شويد که تمامی تجهيزات برقی مورد استفاده روی داربستها سالم بوده وبه سيم ارت مجهز باشند.

6)     از قرار دادن مواد آتش گير وقابل اشتعال مانند بنزين روی داربست معلق خودداری کنيد .

7)     برای افزايش دامنه دسترسی در هنگام کار روی بشکه ،چهار پايه ،جعبه و...نايستيد.

8)  کابلها وسيم های مهاری داربست معلق رابه جای محکمی مانند ستون اصلی ساختمان ببنيديد واز بستن به دور دودکش و... جدا خودداری کنيد .

9)     سیستم طناب نجات را به محل محکمی غیر از خود داربست متصل کنید.

10)هنگام جابجایی داربستهای متحرک افراد نباید روی داربست باشند .

11)از صحت ودرستی چرخ ها وترمزهای داربست متحرک مطمئن شوید.

12)سطحی که داربست روی آن جابجا میشود صاف،محکم وعاری از برآمدگی وفرو رفتگی باشد .

13)داربست ها قبل از استفاده بایستی توسط فرد صلاحیت دارای مورد بازرسی قرار گیرند.

14)بازرسی مربوط به داربستها باید در فواصل زمانی منظم تکرار شود.

15)برای برپایی داربست ها باید از قطعات مرتبط با هم استفاده نمود.

16)داربستها باید از مواد مناسبی نظیر لوله های فولادی گالوانیزه ساخته شده باشند.

17)داربستها باید برای تحمل بار مورد انتظار  به اندازه کافی محکم و مقاوم باشند.

18)فاصله مهاربندیها بایستی مناسب و کافی باشد.

19)فاصله داربستها ی فلزی از کابلهای انتقال نیرو و سایر تجهیزات الکتریکی باید حداقل 5 متر باشد.

20)میله های مورد استفاده برای داربستها باید فاقد هرگونه کج شدگی ، زنگ زدگی ، خوردگی و سایر معایب باشند.

21)قطر بیرونی لوله های مورد استفاده برای برپایی داربستها نباید کمتر از 5 سانتیمتر باشد.

22)تخته ها و یا الوارهای  زیر پایی مورد استفاده در داربستها باید مطابق با اصول ایمنی انتخاب شده باشند و از ضخامت کافی برخوردار باشند.

23)چفت و بست های مخصوص اتصال  قطعات داربستها باید مطابق با اصول ایمنی انتخاب و استفاده شوند.

24)اگر کارگران نتوانند برروی نربان کار کنند استفاده از داربست مورد لزوم است.

25)مقاومت داربست و تکیه گاههای آن باید 4 برابر باری که بر روی آن قرار می گیرد محاسبه شود.

26)بهنگام تعمیر داربستها هیچ کارگری نباید بر روی آن کار کند.

27)برای استقرار پایه های داربست از آجر، بلوک سیمانی، بشگه و ... استفاده نکنید.

28)عرض جایگاه کار کارگران روی داربست بسته به سنگینی و تحرک مورد لزوم کارگر بین 150-60 سانتیمتر انتخاب می شود.

29)فضای باز بالای سر کارگران باید در حدود 180 سانتیمتر باشد.

30)سکوی کاری کارگران باید حداقل روی سه تکیه گاه قرار گیرد.

31)لوله داربست بايد محکم بوده و در برابر فشارهای لازم مقاومت کافی ازخودنشان دهد. در صورت تغيير شکل و يا خميدگی نبايستی از ان استفاده نمود .حداکثر طول مجاز يک لوله 4/6 متر می باشد.

32)بستها در انواع مختلف موجود می باشند که بسته به محل داربست و نوع استفاده از آن بست مخصوص به خود استفاده می گردد. وضعيت رزوه های بست بسيار مهم می باشد که در صورت شکستگی و يا خوردگی نبايستی از آن استفاده نمود.

33)هدف از برپايی يک داربست ايجاد فضائی ايمن و مناسب در ارتفاع جهت تسريع در تردد و کار برای افراد می باشد که اين مهم در نهايت بستگی به نوع الواربندی داربست دارد. الوار مذکور بايد شرايط زير را داشته باشند:

•     ضخامت آن کمتر از 38 ميلی متر نباشد.
•     پهنای آن حداقل 225 ميليمترباشد.
•     الوارهای مورد استفاده نبايد دارای شکاف ، پوسيدگی ، ترک و خميدگی باشد و درجه تحمل بار آن قبل از استفاده تعيين شود.
•     انتهای الوارها می بايستی با يک نوار فلزی به منظور جلوگيری از ايجاد ترک و رشد آن بسته شوند.
•     گره های موجود در تخته الوارها باعث کاهش استحکام الوار می شوند به همين دليل عرض آنها نبايستی در روی سطح بيش از57 ميلی متر و در لبه ها بيش از 38 ميلی متر باشد.