برای لوله کشی آب و تاسیسات ساختمان می‌توان از انواع مختلف لوله استفاده نمود که در این بخش به اختصار توضیح داده شده و مزایا و معایب آن مرور می‌شود.
لوله‌هایی که در لوله کشی ساختمان استفاده می‌شوند بر اساس جنس و تکنولوژی ساخت، خواص مکانیکی متفاوتی از خود نشان داده و بدین ترتیب در موارد مختلف استفاده می‌شوند. انواع لوله را می‌توان به لوله‌ های فلزی و غیر فلزی تقسیم نمود. تقسیم بندی دقیق‌ تر بدین تریب است:
لوله‌ های آهنی و فولادی گالوانیزه:
از این لوله‌ها که از جنس آهن و فولاد به صورت گالوانیزه بوده می‌توان در بخش فاضلاب لوله‌کشی ساختمان استفاده نمود. از مزایای آن می‌توان به قیمت مناسب، تحمل فشار و مقاومت بالاست. اما خوردگی زیاد، عدم انعطاف‌ پذیری و رسوب گیری زیاد این نوع لوله معایبی است که استفاده از آن را در لوله‌کشی ساختمان بسیار محدود کرده است و تقریباً می‌توان گفت که در کمتر موردی از آن استفاده می‌شود.
لوله‌ های چدنی:
از این نوع لوله که از جنس چدن ساخته می‌شود نیز در قسمت فاضلاب لوله کشی ساختمان استفاده می‌شود. از مزیت‌ های آن می‌توان به قیمت ارزان، مقاومت بالا و فرسودگی کم اشاره نمود. یکی از نکات منفی لوله چدنی روند اجرای کند کار به علت زمان بر بودن فرآیند اتصالات آن می‌باشد.
با روی کار آمدن تکنولوژی‌ های جدید ساخت لوله، کمتر از لوله‌ های چدنی و گالوانیزه در لوله کشی ساختمان استفاده می‌شود.
لوله‌ های پلی پروپیلن (لوله سبز):
لوله‌هایی پلیمری (پلاستیکی) مزایای زیادی نسبت به لوله‌ های سنتی دارند. وزن کم، اجرای سریع، خوردگی پایین، رسوب گیری کم و قیمت ارزان استفاده از این لوله‌ها را جذاب می‌نماید. معایبی مانند عدم توانایی در تحمل فشار های بالا و تغییر شکل زیاد در سرد و گرم شدن دما استفاده از این نوع لوله را نیز محدود کرده است.
لوله های چند لایه (سوپرپایپ):
با ترکیب جنس‌ های مختلف به صورت لایه لایه، نوعی از لوله ترکیبی (معمولا ۵ لایه) ساخته شده که با نام تجاری سوپرپایپ عرضه می‌شود. ترکیب آنها سبب می‌شود که در این نوع لوله مزایای مکانیکی هر یک از جنس‌ ها وجود داشته و از بروز معایب آن جلوگیری شده است. به طور مثال می‌توان به مقاومت بالا، انعطاف زیاد، نصب سریع، رسوب و خوردگی کم و … اشاره نمود. امروزه استفاده از این نوع لوله در تاسیسات و لوله کشی ساختمان بسیار مرسوم است.