پشت بندها در بتن‌ریزی تیر و ستون‌

‌بتن‌ریزی تیر و ستون‌

فشار ناشی از وزن بتن تازه و سر بارها به زمان اجرای بتن ریزی بستگی دارد. هر چه مقدار فشار بتن بیشتر باشد به پشت بند با ابعاد بزرگتر و فواصل نصب کمتری نیاز است. تعداد و ابعاد پشت بندهای لازم برای یک صفحه قالب‌، با توجه به ابعاد قالب و نیرهای وارد بر آن‌، تعیین می‌شود که در هر صورت عرض پشت بند هیچ گاه نباید از ۵ سانتی متر کمتر باشد. عرض مناسب پشت بند ۷ تا ۱۰ سانتی متر است و فاصله پشت بند‌ها از هم حداکثر ۶۰ سانتی‌متر است.

‌پشت بند‌های افقی‌

این پشت بند‌ها جهت جلوگیری از اعوجاج قالب‌ها و ایجاد مقاومت در محور طولی بسته می‌شوند که معمولاً از لوله داربستی به قطر ۵ سانتیمتر جهت این امر استفاده می‌شود‌. انواع پروفیل و ناودانی نیز قابلیت اتصال به عنوان پشت بند افقی را دارند‌. معمولاً این پشت بند‌ها به فواصل ۵۰ سانتیمتر از هم قرار می‌­گیرند.

‌پشت بند‌های عمودی‌

این پشت بند‌ها جهت ایجاد مقاومت در برابر فشار جانبی بتن و جلوگیری از اعوجاج قالب در مؤلفه قائم به کار می‌روند‌، که معمولاً برای ارتفاع‌های کمتر از ۲ متر از ۲ شاخه لوله داربستی به قطر ۵ سانتیمتر در کنار هم و برای ارتفاع‌های بالای ۲ متر که فشار هیدرواستاتیک بتن بیشتر است از سولجر استفاده می‌شود‌. سولجر عضو عمودی باربر با ممان اینرسی زیاد است‌. سولجر‌های تولید شده‌، از ورق ۴ میلیمتر و به صورت دوبله با مقطع ۱۵×۱۵ سانتیمتر‌ به طول‌های ۱ متر‌، ۱/۵ متر‌، ۲ متر‌، ۲/۵ متر و ۳ متر است. پشت بند‌های عمودی در پشت سر پشت بند‌های افقی بسته می‌شوند‌.

منبع : عمران سافت